عالمه ی آل بتول
اول ذی القعده میلاد بزرگ بانویی است که نام شریف ایشان فاطمه و مشهورترین لقب آن حضرت، «معصومه» است. پدر بزرگوارش امام هفتم شیعیان حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام و مادر مکرمه اش حضرت نجمه خاتون می باشد.
حضرت معصومه علیهاالسلام در همان سنین کودکی پدر گرامی خود را که در حبس هارون در شهر بغداد به شهادت رسید، از دست داد و از آن پس تحت مراقبت و تربیت برادر بزرگوارش حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام قرار گرفت.
بشارت ولادت
اهل بیت علیهم السلام به فضایل و مناقب حضرت فاطمه معصومه علیها السلام)حتی قبل از تولد او اشاره کرده اند. امام جعفر صادق علیه السلام در ضمن حدیث مشهوری - پیش از آنکه امام کاظم علیه السلام متولد شد - از دفن پیکر مطهر حضرت فاطمه معصومه علیها السلام در قم خبر داده و در این باره فرموده بود:
«آگاه باشید! حرم خدا، مکه است و ... همانا قم، کوفه کوچک است و سه در از درهای هشت گانه بهشت به سوی قم گشوده می شود. به زودی بانویی از تبار من در قم دفن می گردد و نام او فاطمه دختر موسی است و با شفاعت او همه شیعیان من داخل بهشت خواهند شد».(بحار الانوار، ج57، ص 216؛ مجالس المومنین، نورالله شوشتری ، ج1، ص 83.)
همچون زینب
در سال 200 هجری قمری در پی اصرار و تهدید مأمون عباسی سفر تبعیدگونه حضرت رضا علیه السلام به مرو انجام شد و آن حضرت بدون اینکه کسی از بستگان و اهل بیت خود را همراه ببرند راهی خراسان شدند.
یک سال بعد از هجرت برادر، حضرت معصومه علیهاالسلام به شوق دیدار وی و ادای رسالت زینبی و پیام ولایت، به همراه عده ای از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حرکت کرد و در هر شهر و محلی مورد استقبال مردم واقع شد.
در این سفر آن حضرت نیز همچون عمه بزرگوارشان، حضرت زینب علیهاالسلام، پیام مظلومیت و غربت برادر گرامی شان را به مردم مۆمن و مسلمان می رساندند و مخالفت خود و اهل بیت علیهم السلام را با حکومت حیله گر بنی عباس اظهار می کردند. بدین جهت تا کاروان حضرت به شهر ساوه رسید، عده ای از مخالفان اهل بیت علیهم السلام که از پشتیبانی مأموران حکومت برخوردار بودند، راه را بر ایشان بستند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند. در پی این حادثه تقریباً همه مردان کاروان به شهادت رسیدند و حتی بنا بر نقلی حضرت معصومه علیهاالسلام را نیز مسموم کردند.( ماهنامه دنیای زنان شماره 52)
نظرات شما عزیزان: